ΕΥΔΑΠ- Βλάβη αγωγού λόγω πλημμελούς συντηρήσεως- Ζημίες σε παρακείμενο φαρμακείο- Αδικοπραξία- 299, 340, 345, 914, 932 Α.Κ. 907,908 Κ.Πολ.Δ.

*

Δικαστές:

Δικηγόροι του γραφείου μας:  Χαράλαμπος Σταμέλος, Αικατερίνη Ρόκα, Κυριάκος Ε.  Μακαρώνας.

*     *     *     *     *

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Η κρινόμενη έφεση της ηττηθείσης εν μέρει στην πρωτοβάθμια δίκη εναγομένης κατά της 2877/2007 οριστικής αποφάσεως του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε κατά την τακτική διαδικασία, έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495, 513 παρ. 1β, 516 παρ. 1 και 518 παρ. 1 ΚΠολΔ), δεδομένου ότι, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας, η εκκαλουμένη απόφαση επιδόθηκε στην εναγομένη στις 31/08/2007, ενώ η έφεση ασκήθηκε απ’ αυτήν στις 21/09/2007. Πρέπει επομένως, να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί περαιτέρω κατά την ίδια διαδικασία (άρθρα 532 και 533 παρ. 1 ΚΠολΔ) ως προς τη βασιμότητα των λόγων της.
Η εφεσίβλητη ενάγουσα στην από 10/12/2003 αγωγή της ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου ισχυρίστηκε ότι στις 11/02/2003, λόγω βλάβης του αγωγού ύδατος της εναγομένης που διέρχεται κάτω από το πεζοδρόμιο και έμπροσθεν του φαρμακείου που η ενάγουσα διατηρεί επί της συμβολής  των οδών (……….) στην Αθήνα, η οποία οφείλεται στην πλημμελή συντήρηση του δικτύου παροχής ύδατος και την συνεπεία αυτής θραύση του αγωγού από αποκλειστική αμέλεια των οργάνων και προστηθέντων της εναγομένης, εισήλθαν ύδατα στο φαρμακείο της και προκλήθησαν οι ζημίες που αναφέρονται αναλυτικά στην αγωγή. Η αγωγή, με το περιεχόμενο αυτό ήταν επαρκώς ορισμένη, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου πρώτου λόγου της εφέσεως της εναγομένης. Επ’ αυτής εκδόθηκε η εκκαλουμένη απόφαση του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου, που  τη δέχθηκε εν μέρει και επεδίκασε στην ενάγουσα ως αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση για ηθική βλάβη το συνολικό ποσό των 3.688,18 ευρώ. Κατ’ αυτής της αποφάσεως παραπονείται ήδη η εκκαλούσα, εναγομένη με την υπό κρίση έφεση της, επικαλούμενη εσφαλμένη εφαρμογή  του νόμου και πλημμελή εκτίμηση των αποδείξεων και ζητεί την εξαφάνισή της και την ολική απόρριψη της αγωγής.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του πρωτοβαθμίου δικαστηρίου και περιέχονται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά αυτού, καθώς και όλα χωρίς εξαίρεση τα έγγραφα που επικαλούνται νομίμως και προσκομίζουν οι διάδικοι αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά:
Τις νυχτερινές ώρες της 10ης προς 11η Φεβρουαρίου 2003 υπέστη βλάβη ο αγωγός ύδατος της εναγομένης εταιρείας, ο οποίος διέρχεται κάτω από το πεζοδρόμιο έμπροσθεν του φαρμακείου που διατηρεί η ενάγουσα στη συμβολή των οδών (……) στην Αθήνα. Ο εν λόγω αγωγός, που βρίσκεται σε απόσταση 30-40 εκατοστών από τον τοίχο του φαρμακείου, λόγω παλαιότητος  έσπασε και τα ύδατα που διέρρεαν και ζητούσαν διέξοδο εισήλθαν από τον τοίχο και στο υπόγειο του φαρμακείου. Το πρωί της 11ης Φεβρουαρίου 2003, όταν η ενάγουσα άνοιξε το φαρμακείο της, διαπιστώθηκε ότι τα εισελθόντα ύδατα είχαν φθάσει σε ύψος τα 15 εκατοστά στο υπόγειο του φαρμακείου και είχαν προκαλέσει φθορές τόσο σε εμπορεύματα που ήταν τοποθετημένα εκεί όσο και στο οίκημα (αποκόλληση πλακιδίων και αποσάθρωση επιχρισμάτων στο υπόγειο). Η λόγω της θραύσης του αγωγού διαρροή των υδάτων και η εξ αυτών ζημία την οποία υπέστη η ενάγουσα οφείλεται σε πλήρη και αποκλειστική υπαιτιότητα των οργάνων και προστηθέντων της εναγομένης ανώνυμης εταιρείας, οι οποίοι δεν επέδειξαν την ιδιαίτερη προσοχή την οποία όφειλαν και μπορούσαν να επιδείξουν κατά τη συντήρηση του δικτύου, δεν πραγματοποίησαν τους απαιτούμενους ελέγχους και δεν έλαβαν τα απαραίτητα μέτρα για τη συντήρηση  ή και την αντικατάσταση του αγωγού, αν και γνώριζαν ότι το δίκτυο της περιοχής ήταν πεπαλαιωμένο και ο συγκεκριμένος αγωγός, ακόμη και κατά τον μάρτυρα της εναγομένης ήταν ηλικίας 40-45 ετών. Από κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν προκύπτει ότι η θραύση του αγωγού οφείλεται σε  ανωτέρα βία (καθίζηση του εδάφους), όπως ισχυρίζεται η εκκαλούσα, αφού και ο μάρτυρας αυτής αναφέρει την καθίζηση από στάθμευση αυτοκινήτων ως συνήθη αιτία θραύση των αγωγών, χωρίς  όμως να καταθέτει αν αυτός ήταν ο λόγος θραύσεως και στη συγκεκριμένη περίπτωση ή αν διεπίστωσε στάθμευση βαρέος αυτοκινήτου επί του πεζοδρομίου. Επομένως ο ισχυρισμός της αυτός που περιέχεται στον δεύτερο λόγο της εφέσεώς της πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος. Επίσης αποδείχθηκε ότι αμέσως μόλις η ενάγουσα αντελήφθη την είσοδο των υδάτων στο υπόγειο του φαρμακείου της απομάκρυνε από το έδαφος τα εμπορεύματα που ήταν τοποθετημένα σ’ αυτό για να στεγνώσουν και να περιοριστεί η ζημία της, οπότε απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της εναγομένης περί συνυπαιτιότητος της ενάγουσας που περιέχεται στον τρίτο λόγο της υπό κρίση εφέσεως ως  ουσία αβάσιμος. Αποδείχθηκε ακόμη ότι η ενάγουσα αμέσως  ειδοποίησε την εναγομένη εταιρεία για τη ζημία που υπέστη και είχε σειρά τηλεφωνικών επαφών με του αρμοδίους υπαλλήλους αυτής. Ο υπάλληλος αυτής (….) πραγματοποίησε αυτοψία στο φαρμακείο (βλ. την κατάθεσή του στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο), όπως και ο (….)  αγρονόμος – τοπογράφος μηχανικός στις 20/02/2003 με εντολή της εναγομένης, ο οποίος και συνέταξε την από 05/03/2003 σχετική έκθεση πραγματογνωμοσύνης (βλ. αυτήν προσκομιζομένη), ο οποίος εκτιμά τη συνολική ζημία στο κτίριο, τα εμπορεύματα και τον εξοπλισμό του καταστήματος στο ποσό των 1467,10 Ευρώ. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι από την εισροή των υδάτων στο υπόγειο καταστράφηκαν (……) αξίας (……) Ευρώ, καθώς και (……) αξίας (……) ευρώ (βλ. και την ως άνω έκθεση του (….)) ενώ, δεν αποδείχθηκε η καταστροφή και άλλων, αναφερομένων στην αγωγή, εμπορευμάτων αφού, πέραν των ανωτέρω, δεν επεδείχθησαν στον πραγματογνώμονα και άλλα εμπορεύματα κατά την επίσκεψή του στο φαρμακείο εννέα ημέρες μετά την εισροή των υδάτων. Εκτός απ’ αυτά καταστράφηκαν επίσης (……) αξίας (……)  Ευρώ, μια (……) αξίας (……) Ευρώ, μια (……) αξίας (……) Ευρώ και (……)  αξίας (……)  Ευρώ. Η συνολική λοιπόν ζημία της ενάγουσας από την καταστροφή εμπορευμάτων και εξοπλισμού του φαρμακείου ανήλθε σε (……) Ευρώ.
Επίσης από την εισροή των υδάτων που έφθασαν σε ύψος τα 15 εκατοστά, υπέστη φθορές και το κτίριο και συγκεκριμένα αποκολλήθηκαν πλακίδια στο λουτρό σε επιφάνεια 13,60 τ.μ. και αποσαθρώθηκαν  επιχρίσματα σε επιφάνεια 36,20 τ.μ. Για την αποκατάσταση των ζημιών αυτών απαιτήθηκαν (……) Ευρώ για την καθαίρεση και αποκομιδή των αποσαθρωμένων επιχρισμάτων (……)  Ευρώ για νέα  επιχρίσματα, (……)  Ευρώ για στεγανοποίηση της ίδιας επιφάνειας, (……)  Ευρώ για χρωματισμούς, (……)  ευρώ για επανατοποθέτηση των αποκολλημένων πλακιδίων και (……)  Ευρώ για αποξήλωση και επανατοποθέτηση των ειδών υγιεινής και συνολικά (……) το ποσό των (……)  Ευρώ. Σημειώνεται ότι η ενάγουσα καίτοι μισθώτρια του καταστήματος, ανέλαβε τις δαπάνες για την αποκατάσταση των ως άνω φθορών, ενδιαφερόμενη για την άμεση αποκατάστασή τους και την εύρυθμη λειτουργία του καταστήματος, γεγονός που ενισχύεται και από το ότι ούτε η εναγομένη ισχυρίζεται την έγερση σχετικών αξιώσεων από την ιδιοκτήτρια του ακινήτου. Αποδείχθηκε περαιτέρω ότι από την ως άνω αδικοπραξία η ενάγουσα υπέστη ηθική βλάβη για την αποκατάσταση της οποίας λαμβανομένων υπόψη της εκτάσεως και της φύσεως των ζημιών, του βαθμού του πταίσματος της εναγομένης, της οικονομικής καταστάσεως των διαδίκων και των εν γένει συνθηκών τελέσεως του αδικήματος, πρέπει να επιδικασθεί ως χρηματική ικανοποίηση το κρινόμενο ως εύλογο ποσό των(……) Ευρώ. Συνεπώς η αγωγή πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή και ως κατ’ ουσίαν βάσιμη και να επιδικαστεί στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των (……) Ευρώ, νομιμοτόκως από της επιδόσεως της αγωγής, απορριπτομένου ως ουσία αβάσιμου και του τετάρτου και τελευταίου λόγου της υπό κρίση εφέσεως.
Επομένως και η εκκαλουμένη απόφαση που έκρινε ομοίως και δέχθηκε εν μέρει την αγωγή, υποχρεώνοντας την εναγομένη να καταβάλει στην ενάγουσα νομιμοτόκως το ως άνω ποσό των (……) Ευρώ, ορθώς εφήρμοσε το νόμο και εξετίμησε τις αποδείξεις και πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι όλοι οι  υποστηρίζοντες, τα αντίθετα σχετικοί λόγοι  της εφέσεως της εναγομένης. Πρέπει μετά ταύτα να απορριφθεί στο σύνολό της η έφεση ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν και να επιβληθούν σε βάρος της εκκαλούσας τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας λόγω της  ήταν της εκκαλούσας (άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά την έφεση και την απορρίπτει κατ’ ουσίαν.
Καταδικάζει την εκκαλούσα στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία καθορίζει σε τετρακόσια πενήντα (450) Ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 12 Ιουνίου 2008 και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου στις 30 Ιουνίου 2008, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοί τους δικηγόροι.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ     Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ