ΕΦΕΤΕΙΟ ΚΡΗΤΗΣ (ΕΚΟΥΣΙΑ) ΑΡ. ΑΠΟΦΑΣΗΣ: 162/2005

Αίτηση διορισμού προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου Ανωνύμου Εταιρείας λόγω άκυρης απόφασης Γενικής Συνέλευσης – Περιπτώσεις ελλείψεως διοικήσεως – Έννοια ακυρότητος η οποία προβλέπεται από το άρθρο 35α Ν. 2190/1920 – Καταχρηστική απόφαση Γενικής Συνέλευσης

*

Δικαστές:Ζήσης Βασιλόπουλος Πρόεδρος Εφετών,  Παντελής Παντελάκης Εφέτης, Γιώργος Σπυριδάκης Εισηγητής, Εφέτης

*     *     *     *     *

Το Εφετείο αντιμετώπισε έφεση κατά της υπ’ αριθμ. 940/2004 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου, με την οποία είχε απορριφθεί ως νόμω αβάσιμη αίτηση διορισμού προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου Ανωνύμου Εταιρείας. Το Εφετείο ορθώς απεφάνθη ότι η προβλεπομένη από το αρθρ. 35α παρ. 1 Ν. 2190/1920 ακυρότητα αποφάσεως Γενικής Συνελεύσεως επί μη τηρήσεως των διατυπώσεων περί της νομίμου συγκροτήσεως Γ.Σ. συνιστά περίπτωση απόλυτης ακυρότητας υφισταμένης αυτοδικαίως, σύμφωνα με το άρθρο 180 Α.Κ.. Η αυτοδικαίως άκυρη απόφαση της Γενικής Συνελεύσεως θεωρείται ως μη γενομένη, μη εφαρμοζομένου αναλογικώς επί των Ανωνύμων Εταιρειών του άρθρου 101 Α.Κ., το οποίο προκειμένου περί σωματείων απαιτεί την κήρυξη της ακυρότητας με δικαστική απόφαση.

Η εν λόγω ακυρότητα λαμβάνεται αυτεπαγγέλτως υπ’ όψιν από το Δικαστήριο ως παρεμπίπτον ζήτημα σύμφωνα με το άρθρο 284 Κ.Πολ.Δ. Τοιαύτη παράβαση του αρθρ. 35α συντρέχει και όταν η συνέλευση δεν συγκροτήθηκε από τα πρόσωπα που είχαν δικαίωμα να μετάσχουν σ’ αυτήν είτε διότι δεν έγιναν δεκτοί μέτοχοι δικαιούμενοι συμμετοχής είτε διότι συμμετείχαν στη συνέλευση πρόσωπα μη έχοντα την ιδιότητα του μετόχου.

Ως έλλειψη διοικήσεως δικαιολογούσα συνεπώς κατά το άρθρο 69 Α.Κ. τον διορισμό προσωρινού Διοικητικού Συμβουλίου θεωρήθηκε ορθώς και η περίπτωση κατά την οποία το Διοικητικό Συμβούλιο εξελέγη με άκυρη κατά το άρθρο 35α Ν.2190/1920 απόφαση Γενικής Συνελεύσεως. Περαιτέρω, το Εφετείο διέγνωσε περίπτωση καταχρηστικής άσκησης από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ανωνύμου Εταιρείας της εξουσίας αποβολής από τη Γενική Συνέλευση του μετόχου που δεν έχει συμμορφωθεί προς τις επιταγές του άρθρου 28 παρ. 1-3 Ν. 2190/1920, ήτοι (α) την κατάθεση των μετοχών του 5 ημέρες πριν από την ορισθείσα συνεδρίαση της Γ.Σ. στο Ταμείο της εταιρείας ή στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων ή σε οιανδήποτε ελληνική τράπεζα, και (β) επί νομικών προσώπων τον ορισμό εκπροσώπου. Το Εφετείο έκρινε ότι εφόσον η ιδιότητα τινός φυσικού προσώπου ως εκπροσώπου μιας εταιρείας – μετόχου είναι εν τοις πράγμασι γνωστή στο Διοικητικό Συμβούλιο της εκδούσης τις μετοχές εταιρείας, είναι καταχρηστική η αποβολή της εταιρείας – μετόχου με την αιτιολογία ότι δεν είχαν κατατεθεί έγγραφα αποδεικτικά ειδικής ή γενικής αντιπροσωπεύσεως ενόψει της συνεδριάσεως της Γενικής Συνελεύσεως. Σημειώνουμε ότι η προβλεπόμενη από το άρθρ. 35α παρ. 2 Ν. 2190/1920 ακυρότητα αποτελεί εξαίρεση από τον γενικό περί ακυροτήτων κανόνα σύμφωνα με τον οποίον η απόλυτη ακυρότητα δεν θεραπεύεται (quod ab initio vitiosum est non potest tractu temporis convalescere), διότι το δίκαιο των ανωνύμων εταιρειών για λόγους προστασίας της ασφαλείας των συναλλαγών περιορίζει χρονικώς (επί διετία) τη δυνατότητα επίκλησης της ακυρότητας (ακυρωσίας) των αποφάσεων της Γενικής Συνελεύσεως. Η ρύθμιση είναι δικαιολογημένη διότι υπάρχουν περιπτώσεις όπου επί μακρόν η εταιρεία, οι μέτοχοι και οι τρίτοι συναλλαγέντες στηρίχθηκαν στη νομική ισχύ μιας αποφάσεως ή ακόμη και μεταγενεστέρων αποφάσεων που ελήφθησαν βάσει της ακυρωσίμου, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν συμφέροντα χρήζοντα προστασίας. Το ζήτημα αυτό αλλά και πλειάδα άλλων σχετιζομένων με το Ν. 2190/1920 περί Α.Ε. ήδη αποτελούν αντικείμενο δημόσιας διαβούλευσης εν όψει της σχεδιαζομένης ριζικής μεταρρύθμισης του νόμου αυτού προκειμένου να προσαρμοσθεί στα δεδομένα των σύγχρονων εξελίξεων.