Πνευματική Ιδιοκτησία- Προστατευτέο ηθικό και περιουσιακό δικαίωμα του δημιουργού λημμάτων συγκεκριμένου θέματος για δημοσίευση σε Εγκυκλοπαίδεια στην άνευ αλλοιώσεων δημοσίευση του έργου του- Ασφαλιστικά Μέτρα – ν. 2121/1993, ν. 3524/2007, 682, 683, 731, 732, 947 Κ.Πολ.Δικονομίας.

*

Δικαστής: Ευθύμιος Κοκκινογένης

Δικηγόρος του γραφείου μας : Αγγελική Αντωνέα.

*     *     *     *     *

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

Κατά τη διάταξη του 1 του ν.2121/93, όπως ήδη ισχύει μετά την τροποποίησή του από το ν.3524/26-1-2007 «1. οι πνευματικοί δημιουργοί, με τη δημιουργία του έργου, αποκτούν πάνω σ’ αυτό πνευματική ιδιοκτησία που περιλαμβάνει, ως αποκλειστικά και απόλυτα δικαιώματα, το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως του έργου (περιουσιακό δικαίωμα) και το δικαίωμα της προστασίας του προσωπικού τους δεσμού προς αυτό (ηθικό δικαίωμα), 2. τα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνουν τις εξουσίες που προβλέπονται στα άρθρα 3 και 4 του παρόντος». Στα εν λόγω άθρα 3 και 4 ορίζεται ότι η πνευματική ιδιοκτησία συναποτελείται από το περιουσιακό και το ηθικό δικαίωμα του δημιουργού, τα οποία όμως ξεχωριστά το καθένα είναι αυτοτελές με την έννοια ότι ο δημιουργός έχει απόλυτο περιουσιακό δικαίωμα στο έργο ως οικονομικά αξιοποιήσιμο άϋλο αγαθό, ενώ η προστασία του ηθικού δικαιώματος του πνευματικού δημιουργού στηρίζεται στο γενικό δικαίωμα της προσωπικότητας. Γίνεται δεκτό ότι κάθε πνευματικό δημιούργημα που έχει μορφή προσιτή στις αισθήσεις,απορρέει από την προσωπικότητα του δημιουργού και χαρακτηρίζεται από κάποια πρωτοτυπία (ΑΠ 576/1974, ΝΟΒ 23,151). Ειδικότερα για το στοιχείο της πρωτοτυπίας αυτή είναι η ατομική ιδιομορφία του έργου που κρίνεται με το μέτρο «στατιστικής μοναδικότητας» του δημιουργήματος. Το έργο πρέπει να παρουσιάζει κάποιο ελάχιστο όριο «δημιουργικού ύψους», δηλαδή κάποια απόσταση από τα ήδη γνωστά ή αυτονόητα και κάποια σημασία αντικειμενικά καθορίσιμη, όχι για να αξιολογηθεί,αλλά για να καταταγεί στα έργα. Το κριτήριο για το διαχωριστικό των στοιχείων του έργου,που προστατεύονται,από εκείνα που βρίσκονται έξω από την προστασία αυτή είναι το στοιχείο της προσωπικής δημιουργικής συμβολής. Είναι ιδέες ή περιεχόμενα που αποτελούν προσωπικά ευρήματα του δημιουργού των, ώστε δεν δικαιολογείται η ελεύθερη χρησιμοποίηση τους από τρίτους και θεωρούνται αντικείμενα προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας.Γίνεται επίσης δεκτό ότι αντικείμενο της πνευματικής ιδιοκτησίας δεν είναι μόνο η εξωτερική μορφή του έργου, αλλά άξια προστασίας είναι και όλα τα άλλα στοιχεία του έργου που αποτελούν πρωτότυπες εισφορές του δημιουργού,έστώ και αν αναφέρονται στην εσωτερική δομή. Η προσβολή λοιπόν της πνευματικής ιδιοκτησίας δεν γίνεται μόνο με την ενέργεια εκείνου που απομιμείται ή εκμεταλλεύεται το ξένο έργο στην ίδια ακριβώς μορφή που το έδωσε ο δημιουργός του, αλλά και με την ενέργεια εκείνου που αλλάζει μερικά από τα στοιχεία του έργου. Περαιτέρω από τις διατάξεις των άρθρων 4, 13 και 14 του ν.2121/1993, όπως ισχύουν σήμερα, προκύπτει ότι το περιουσιακό δικαίωμα καταλαμβάνει κάθε επιμέρους εκδήλωση της σφαίρας εκμεταλλεύσεως ενός έργου. Περιλαμβάνει αποκλειστικές εξουσίες δημόσιας χρήσης και εκμετάλλευσης και εκτελέσεως, την εξουσία αναπαραγωγής του, τη μετατροπή, μετάφραση και προσαρμογή του έργου.Το  περιουσιακό  δικαίωμα μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο συμβάσεως ή άδειας εκμεταλλεύσεως. Πρόκειται για συμβάσεις, οι οποίες μεταβιβάζουν συγκεκριμένες εξουσίες του δικαιώματος από τον δικαιούχο του περιουσιακού δικαιώματος (δημιουργό ή τους κληρονόμους του) σε τρίτους. Ο τύπος που απαιτείται για τη σύναψη τέτοιων συμβάσεων είναι ο έγγραφος, η έλλειψη του οποίου επιφέρει απόλυτη ακυρότητα υπέρ του δημιουργού. Εξάλλου το ηθικό δικαίωμα περιλαμβάνει την εξουσία αναγνωρίσεως πατρότητας, καθώς και την απαγόρευση κάθε προσβολής του δημιουργού, οφειλομένης στις συνθήκες παρουσιάσεως του έργου στο κοινό. Ο δημιουργός έχει τις εξουσίες που συγκροτούν το ηθικό δικαίωμά, μεταξύ των οποίων είναι η εξουσία της αποφάσεως για το χρόνο, τον τόπο και τον τρόπο κατά τους οποίους το έργο θα γίνει  προσιτό στο κοινό (δημοσίευση), η εξουσία της περιφρούρησης της ακεραιότητας του έργου, που συνίσταται στην εξουσία του δημιουργού να περιφρουρεί το έργο του, απαγορεύοντας κάθε μεταβολή ή κρίνοντας πότε πρέπει να την επιτρέψει και τέλος η εξουσία της απαγόρευσης κάθε παραμόρφωσης,περικοπής ή άλλης τροποποίησης του έργου, η οποία εκδηλώνεται συνήθως αρνητικά με την αποτροπή τροποποιήσεων που δεν βρίσκουν σύμφωνο το δημιουργό,αλλά και θετικά, αφού ο δημιουργός ως την τελευταία στιγμή πριν τη δημοσίευση του έργου ή πριν κάθε νέα δημοσίευση του, πρέπει να μπορεί να κάνει όσες μεταβολές κρίνει αναγκαίες, κυρίως ως προς τον εκσυγχρονισμό του έργου του. Η εκμετάλλευση του έργου αλλοιωμένου δεν θίγει μόνο το ηθικό δικαίωμα, αλλά και το περιουσιακό (βλ. Γ. Κουμάντο «πνευματική ιδιοκτησία», έκδοση 6η σελ.245-247,418-428 επ., Δ. Σκούρτη «κυρώσεις για την προσβολή του δικαιώματος. Π.Ι./Σ.Δ., Ελλ.Δνη 35.σελ. 981, Μ. Μαρίνο Ελλ.Δνη 35. σελ. 1441 και Εφ.ΑΘ. 8138/2000  ΔΕΕ   1/2001. σελ.  60  επ., Μον.Πρωτ.ΑΘ.  276/2001 ΧρΙΔ Γ/2003. σελ. 63 επ.). Δεν δικαιολογούνται βελτιώσεις του έργου ή συντμήσεις. Προσβολή επίσης συνιστά η έκδοση επιστημονικής εργασίας χωρίς βιβλιογραφία, χωρίς να αναφέρεται η αυθεντική και ολοκληρωμένη έκδοση (βλ.Ανθούλα Παπαδοπούλου, το δικαίωμα του δημιουργού για διατήρηση της ακεραιότητας του έργου σελ. 149, 151). Περαιτέρω ο νόμος ρητά θεωρεί ως αντικείμενο της πνευματικής ιδιοκτησίας και τις συλλογές έργων ή συλλογές εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης ή απλών γεγονότων και στοιχείων,όπως οι εγκυκλοπαίδειες και ανθολογίες, εφόσον η επιλογή ή η διεύθυνση του περιεχομένου τους είναι πρωτότυπη (αρθρ. 2 παρ. 2 ν.2121/1993), δηλαδή τα έργα, όπου η δημιουργική συμβολή βρίσκεται στην επιλογή και την κατάταξη της ύλης. Συλλογικά έργα θεωρούνται όσα έχουν δημιουργηθεί με αυτοτελείς συμβολές περισσοτέρων δημιουργών κάτω από την πνευματική διεύθυνση και το συντονισμό ενός φυσικού προσώπου (άρθρ.7 παρ. 2 εδ. α του ν.2121/1993). Το κρίσιμο γνώρισμα του συλλογικού έργου είναι ότι υπάρχει κάποιος συντονιστής που καθοδηγεί τους δημιουργούς της χωριστής συμβολής. Συνηθισμένα παραδείγματα συλλογικών έργων είναι οι εγκυκλοπαίδειες και οι εφημερίδες και τα περιοδικά. Οι δημιουργοί των επιμέρους συμβολών γίνονται δικαιούχοι της πνευματικής ιδιοκτησίας ο καθένας στη συμβολή που έχει δημιουργήσει και ασκούν τα δικαιώματα τους εφόσον η συμβολή αυτή είναι χωριστής εκμετάλλευσης (άρθρο 7 παρ. 2 εδ. β του ν.2121/1993). (βλ.Γ.Κουμάντο ο.π.,έκδοση 6η σελ.131 και 162). Τέλος κατά τις διατάξεις των άρθρων 64 και 65 του ν.2121/1993 (όπως ήδη ισχύουν μετά την τροποποίηση τους από το ν.3524/26-1-2007) εφόσον πιθανολογείται προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικού δικαιώματος προβλεπομένου στα άρθρα 46 έως 48 και 51 ή του δικαιώματος ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, το Μονομελές Πρωτοδικείο διατάσσει ως ασφαλιστικό μέτρο τη συντηρητική κατάσχεση των αντικειμένων που κατέχονται από τον καθ’ού και αποτελούν μέσο τέλεσης ή προϊόν ή απόδειξη της προσβολής. Αντί για συντηρητική κατάσχεση,το Δικαστήριο μπορεί να διατάξει αναλυτική απογραφή των αντικειμένων αυτών περιλαμβανομένης και της φωτογράφησης τους. Το Δικαστήριο διατάσσει ασφαλιστικά μέτρα ή συντηρητική απόδειξη κατά του καθ’ ού με τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. Κ.Πολ.Δ. χωρίς να είναι αναγκαίος ο ειδικός προσδιορισμός των έργων, που απαιτούνται με προσβολή ή προσβάλλονται, με σκοπό να προληφθεί κάθε επικείμενη προσβολή δικαιωμάτων του παρόντος νόμου ή να απαγορευθεί προσωρινά η συνέχιση της προσβολής, εφόσον απαιτείται, με την απειλή χρηματικής ποινής υπέρ του δημιουργού ή του δικαιούχου συγγενικού δικαιώματος για κάθε προσβολή ή συνέχιση της προσβολής, κατ’ άρθρο 947 Κ.Πολ.Δ., ύψους 300.000 δρχ. έως 1.000.000 δρχ., καθώς και προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Επίσης το Δικαστήριο μπορεί να διατάσσει τα μέτρα αυτά με τον όρο να δοθεί από τον αιτούντα εγγύηση,που καθορίζεται με την απόφαση του και τάσσει υποχρεωτικώς προθεσμία για άσκηση της αγωγής για την κυρία υπόθεση κατά το άρθρο 693 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., που δεν μπορεί να υπερβαίνει τις τριάντα ημέρες, αν δε περάσει άπρακτη η σχετική προθεσμία αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο.
Με την υπό κρίση αίτηση του ο αιτών ισχυρίζεται ότι τα έτη 1980-1982 συνεργάστηκε με την πρώτη των καθ’ ών στην πρώτη έκδοση της εγκυκλοπαίδειας (………) και συνέταξε τα σχετικά με τη μουσική επιστημονικά λήμματα,που κάλυπταν τα ψηφία Α, Β και μικρό μέρος του Γ, όπως αυτά δημοσιεύτηκαν και συμπεριελήφθησαν στους 14 πρώτους τόμους και ελάχιστα στον 15° και 17° τόμο αυτής.  Ότι η πρώτη των καθ’ ών το μήνα Νοέμβριο τόυ 2006 προέβη σε νέα έκδοση της εγκυκλοπαίδειας,αναθεωρώντας τη μορφή και το περιεχόμενο της πρώτης έκδοσης και αντί του αρχικού μεγάλου σχήματος, στη νέα έκδοση υιοθετήθηκε μικρό,εύχρηστο σχήμα, σε 48 τόμους αντί των 63 της πρώτης έκδοσης και άρχισε να διανέμεται στο κοινό από τη δεύτερη των καθ’ ών ημερήσια εφημερίδα έναντι επιπλέον τιμήματος 3 ευρώ. Έτσι κυκλοφόρησαν μέχρι την άσκηση της παρούσης αίτησης οι 14 πρώτοι τόμοι της νέας έκδοσης και επίκειται η θέση σε κυκλοφορία και των υπολοίπων με τον ίδιο τρόπο. Στη συνέχεια ισχυρίζεται ότι στη νέα έκδοση περιελήφθησαν τα 196 λήμματα (που αφορούν τα γράμματα Α, Β και μικρό μέρος του Γ), που αναφέρονται με λεπτομέρεια στην αίτηση κατά τόμο και αριθμό σελίδας, ενώ δεν συμπεριελήφθησαν καθόλου τα λήμματα που αναφέρονται στην αίτηση, ενώ άλλα έχουν αυθαίρετα περικοπεί ολόκληρα ή μερικές φράσεις ή λέξεις ή έχουν αλλοιωθεί, η δε βιβλιογραφία έχει αφαιρεθεί σε 38 εξ αυτών, χωρίς τη δική του άδεια ή συναίνεση, όλες δε οι παρεμβάσεις περιγράφονται με λεπτομέρεια στην αίτηση. Ότι κατ’ αυτό τον τρόπο προσβάλλεται το ηθικό και περιουσιακό του δικαίωμα ως δικαιούχου των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επί του εν λόγω πρωτοτύπου έργου, αφού δεν παραχώρησε με έγγραφη σύμβαση το δικαίωμα εκμετάλλευσης αυτού (έργου) στο πλαίσιο της νέας αυτής έκδοσης στην πρώτη των καθ’ ών και της διανομής στο κοινό από τη δεύτερη των καθ’ών, μέσω της υπ’ αυτής εκδιδομένης εφημερίδας. Συνεπεία των ανωτέρω, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζητεί να ληφθούν ασφαλιστικά μέτρα και: 1) να απαγορευθεί στην πρώτη των καθ’ ών και σε οποιονδήποτε τρίτο που έλκει από αυτή δικαιώματα η αναπαραγωγή, κυκλοφορία, διανομή και διάθεση των αναφερομένων στην αίτηση λημμάτων στους 14 τόμους της εγκυκλοπαίδειας (…) , 2) να απαγορευθεί στη δεύτερη των καθ’ ών και σε οποιονδήποτε τρίτο που έλκει από αυτή δικαιώματα η διανομή, διάθεση, εμπορία και εκμετάλλευση των εν λόγω λημμάτων της εγκυκλοπαίδειας που περιέχονται στους ανωτέρω τόμους, 3) να υποχρεωθούν οι καθ’ ών να παραλείπουν στο μέλλον κάθε πράξη προσβολής επί του συνόλου των έργων του, αλλά και επί των συγκεκριμένων με απειλή χρηματικής ποινής και προσωπικής κράτησης σε βάρος των καθ’ ών για κάθε παράβαση της αποφάσεως που θα εκδοθεί και 4) να διαταχθεί ή συντηρητική κατάσχεση των αντιτύπων των 14 πρώτων τόμων της εγκυκλοπαίδειας με τα λήμματα που αναφέρονται στην αίτηση και οι οποίοι (τόμοι) βρίσκονται στα χέρια των καθ’ ών. Τέλος ζητεί να καταδικασθούν οι καθ’ ών στη δικαστική του δαπάνη.
Η αίτηση αρμόδια και παραδεκτά φέρεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ. 682 επο. Κ.Πολ.Δ.), είναι δε καθόλα ορισμένη, αφού αναφέρονται σ’ αυτή όσα απαιτούνται για το ορισμένο αυτή και νόμιμη. Στηρίζεται στις διατάξεις των άρθρων 1, 2, 3, 4, 7, 10, 64, 65 του ν.2121/1993 «περί πνευματικής ιδιοκτησίας, συγγενικών δικαιωμάτων και πολιτιστικών θεμάτων», όπως τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με το ν.3524/26-1-2007 και ίσχυε κατά την άσκηση της αίτησης και τη συζήτηση της και τυγχάνει εφαρμογής μετά τη νέα του τροποποήσηση, καθώς επίσης και στις διατάξεις των άρθρων 682 παρ. 1, 683 παρ. 1 και 731, 732, 947 του Κ.Πολ.Δ. Επομένως πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω από ουσιαστικής άποψης.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων των διαδίκων (…),οι οποίοι εξετάσθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, την υπ’ αριθμ. 20791/13-3-2007, ένορκη   βεβαίωση   ενώπιον   της   συμβολαιογράφου Αθηνών (…) του μάρτυρα του αιτούντος, τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι και απ’ όλη γενικά τη διαδικασία πιθανολογούνται τα ακόλουθα. Ο αιτών είναι μουσικολόγος, μουσικοκριτικός και ιστορικός-ερευνητής της έντεχνης νεοελληνικής μουσικής. Κατά τα έτη 1980-1982 συνεργάστηκε με την πρώτη των καθ’ ών εκδοτική εταιρεία με την επωνυμία (…)για την έκδοση της πρώτης έκδοσης της εγκυκλοπαίδειας (…) και συνέγραψε τα σχετικά με τη μουσική επιστημονικά λήμματα της εγκυκλοπαίδειας,τα οποία κάλυπταν τα ψηφία Α, Β και ένα μικρό μέρος του Γ και συμπεριελήφθηκαν κατά βάση στους πρώτους 13 τόμους και ελάχιστα στον 15° και 17° τόμο,οι οποίοι (τόμοι) κυκλοφόρησαν κατά την πρώτη τους έκδοση τα έτη 1981 και 1982.Η πρώτη των καθ’ ών είχε μόνο το εκδοτικό δικαίωμα για την πρώτη και μόνο έκδοση και δεν υφίστατο καμία άλλη συμφωνία γραπτή ή προφορική για την εκδοτική εκμετάλλευση του συγκεκριμένου συλλογικού έργου μεταξύ του αιτούντος και της πρώτης των καθ’ών και ούτε οποιαδήποτε άλλη σύμβαση εκχωρήσεως περιουσιακών και συγγραφικών δικαιωμάτων. Το έργο αυτό,που είναι πρωτότυπο, αφού έχει το στοιχείο της μοναδικότητας, έστω και αν είναι τμηματικό, αφού για την έκδοση της εγκυκλοπαίδειας συνεργάστηκαν και άλλα άτομα, είναι πνευματικό δημιούργημα του αιτούντος και εμπίπτει στην προστασία του ν.2121/1993, όπως ήδη ισχύει σήμερα και προστατεύεται,σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στη μείζονα σκέψη της παρούσας. Η πρώτη των καθ’ών το μήνα Νοέμβριο του 2006, χωρίς τη συναίνεση του αιτούντος (δικαιούχου) προέβη σε νέα έκδοση και διάθεση του ως άνω έργου του αιτούντος δια της εφημερίδος (…), την οποία εκδίδει η δεύτερη των καθ’ών,αντί επιπλέον τιμήματος 3 ευρώ. Η νέα αυτή έκδοση αποτελείται από 48 τόμους αντί των 63 της προηγούμενης έκδοσης, έχουν δε οι τόμοι αυτοί μικρό και εύχρηστο σχήμα, αντί του μεγάλου κλασικού σχήματος. Ετσι το μήνα αυτό (Νοέμβριο) κυκλοφόρησε ο πρώτος τόμος, κάθε επόμενος δε τόμος διατέθηκε προς πώληση από την εν λόγω εφημερίδα ανά εβδομάδα, με αποτέλεσμα κατά την κατάθεση της αίτησης να έχουν κυκλοφορήσει οι πρώτοι 15 τόμοι της εγκυκλοπαίδειας. Στους 14 πρώτους τόμους δημοσιεύτηκαν 196 συνολικά λήμματα, τα οποία είχε συγγράψει ο αιτών και κάλυπταν τα ψηφία Α, Β και μικρό μέρος του Γ, όπως προαναφέρθηκε, είναι δε τα ακόλουθα ανά τόμο στη νέα έκδοση και στην αντίστοιχη σελίδα:
(…………………………………………………………………)

Στη νέα αυτή έκδοση  δεν συμπεριλαμβάνονται τα ακόλουθα λήμματα που είχαν περιληφθεί στην παλαιά έκδοση ήτοι:
(……………………………………………………………)

• Επιπλέον σε 38 λήμματα είχε περικοπεί μόνο η βιβλιογραφία, η αφαίρεση της οποίας προσβάλλει το έργο, σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στη μείζονα σκέψη. Στα υπόλοιπα λήμματα έχει αφαιρεθεί η βιβλιογραφία και επιπλέον έχουν γίνει πρόσθετες ουσιώδεις αλλοιώσεις και περικοπές. Ειδικότερα στα ακόλουθα λήμματα, όλως αυθαιρέτως, έγιναν επεμβάσεις, έχουν περικοπεί μεγαλύτερα ή μικρότερα τμήματα, λέξεις ή φράσεις με αποτέλεσμα να έχει αλλοιωθεί και ακρωτηριαστεί το έργο: (…………..)

Η αντικατάσταση των ημερομηνιών γέννησης ή θανάτου με το έτος μόνο, καθώς και η αφαίρεση μερικών λέξεων δεν κρίνονται ουσιώδεις και δεν προσβάλλουν το δικαίωμα του αιτούντος.
Επίσης με την αφαίρεση τμημάτων σχετικών με τη δημιουργική
δραστηριότητα των καλλιτεχνών υπάρχει έλλειψη ενημέρωσης και τα
λήμματα είναι ατελή. Τούτο συνέβη με τους καλλιτέχνες Γιάννη
Αγγελόπουλο, βαρύτονο, Μιχάλη Αδάμη, συνθέτη, Ανδρύ Πιέρ,συνθέτη,
Θεόδωρο Αντωνίου, συνθέτη, Γιώργο Απέργη, συνθέτη, Γιάννη Αποστόλου, τενόρο, Ισαάκ Αργυρόπουλο, οργανίστα και Μάριο Βάρβογλη. Με όλες τις παραπάνω επεμβάσεις στο έργο του αιτούντος προσεβλήθη τόσο το ηθικό, όσο και το περιουσιακό δικαίωμα αυτού, καθόσον απώλεσε αυτός την εξουσία της αποφάσεως για το χρόνο, τον τόπο και τρόπο κατά τους οποίους θα γίνει προσιτό το έργο στο κοινό (δημοσίευση), την εξουσία απαγορεύσεως κάθε προσβολής και την εξουσία περιφρούσης της ακεραιότητας του έργου, απαγορεύοντας κάθε μεταβολή ή και τη δημοσίευση με τις μεταβολές που αυτός κρίνει αναγκαίες για τον εκσυγχρονισμό του έργου,σύμφωνα με όσα αναλυτικά εκτίθενται στη μείζονα σκέψη της παρούσας.Βέβαια κατά τη νέα έκδοση έγιναν και μερικές διορθώσεις λαθών,οι οποίες βέβαια δεν προσβάλλουν το περιουσιακό και ηθικό δικαίωμα του αιτούντος και στις οποίες θα προέβαινε και ο ίδιος ο αιτών. Ο ισχυρισμός της πρώτης των καθ’ ων περί ύπαρξης προφορικής συμφωνίας μεταβιβάσεως του περιουσιακού δικαιώματος του έργου, δεν αποδείχθηκε βάσιμος. Περαιτέρω υπό τα εκτιθέμενα περιστατικά η ένδικη αξίωση του αιτούντος δεν συνιστά κατάχρηση δικαιώματα του άρθρου 281 και η σχετική ένσταση πρέπει ν’ απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμη. Περαιτέρω πιθανολογήθηκε ότι συντρέχει, κατά την κρίση του Δικαστηρίου, κατεπείγουσα περίπτωση για λήψη του αιτουμένου ασφαλιστικού δικαιώματος, καθόσον συνεχίζεται η προσβολή του ηθικού και περιουσιακού δικαιώματος του αιτούντος από τις καθ’ ών, αφού η πρώτη συνεχίζει να προβαίνει, χωρίς τη συναίνεση του, στην έκδοση, αναπαραγωγή και κυκλοφορία  των τόμων της εγκυκλοπαίδειας με τα λήμματα του αιτούντος, που ήδη κυκλοφόρησαν (τόμοι) και η δεύτερη των καθ’ ών προβαίνει στη διανομή στο κοινό της εγκυκλοπαίδειας για τις ανάγκες των πελατών της, που ήδη ζητούν τους εν λόγω τόμους. Επιπλέον δε υπάρχει κίνδυνος να αναπαραχθούν και να τεθούν σε κυκλοφορία οι τόμοι αυτοί με ηλεκτρονική έκδοση με τη μορφή CD RΟΜ. Επομένως ο σχετικός ισχυρισμός των καθ’ ών πρέπει ν’ απορριφθεί ως αβάσιμος. Κατά συνέπεια, αφού πιθανολογήθηκε η ύπαρξη ασφαλιστέου δικαιώματος,το οποίο με τη λήψη των ασφαλιστικών μέτρων δεν ικανοποιείται πλήρως, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς των καθ’ ών, πρέπει να να γίνει κατά ένα μέρος δεκτή η αίτηση ως ουσιαστικά βάσιμη, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στο διατακτικό, απορριπτομένου του αιτήματος για συντηρητική κατάσχεση των 14 τόμων της εγκυκλοπαίδειας και αντ’ αυτού το Δικαστήριο κρίνει σκόπιμο να διατάξει την αναλυτική απογραφή των εν λόγω τόμων της εγκυκλοπαίδειας, που βρίσκονται στα χέρια των καθ’ ών, περιλαμβανομένης και της φωτογράφησής τους κατά τη διάταξη του άρθρου 64 παρ. 1 του ν.2121/1993, όπως ήδη ισχύει σήμερα. Το αίτημα των καθ’ ών περί καταβολής εγγυοδοσίας από τον αιτούντα, που υποβάλλεται νομίμως (άρθρο 64 παρ. 6 του ν. 2121/1993) πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο, αφού κατά την κρίση του Δικαστηρίου πιθανολογείται βάσιμα η προσβολή του πνευματικού δημιουργήματος του αιτούντος και δεν θα κινδυνεύει τυχόν απαίτηση των καθ’ ών κατά του αιτούντος. Επίσης ο αιτών οφείλει να ασκήσει αγωγή για την κυρία υπόθεση εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας. Τέλος οι καθ’ ών πρέπει να καταδικασθούν στην κατά ένα μέρος δικαστική δαπάνη του αιτούντος λόγω της κατά ένα μέρος νίκης και ήττας των διαδίκων(άρθρο 178 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ.).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Δικάζει κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται κατά ένα μέρος την αίτηση.
Απαγορεύει προσωρινά: 1) στην πρώτη των καθ’ ών και σε οποιονδήποτε τρίτο που έλκει από αυτή δικαιώματα την αναπαραγωγή, κυκλοφορία, διανομή και διάθεση των 14 πρώτων τόμων της εγκυκλοπαίδειας (…), που περιέχουν τα αναφερόμενα στο σκεπτικό της παρούσας εκατόν ενενήντα έξη (196) λήμματα του αιτούντος και 2) στη δεύτερη των καθ’ών και σε οποιονδήποτε τρίτο που έλκει από αυτή δικαιώματα τη διανομή, διάθεση, εμπορία και εκμετάλλευση των ανωτέρω τόμων της ίδιας εγκυκλοπαίδειας με τα λήμματα του αιτούντος.
Υποχρεώνει προσωρινά τις καθ’ ών να παραλείπουν στο μέλλον κάθε πράξη προσβολής της πνευματικής ιδιοκτησίας του αιτούντος επί του συνόλου των έργων του, συμπεριλαμβανομένου και του προαναφερθέντος.
Απειλεί κατά των καθ’ών χρηματική ποινή χιλίων πεντακοσίων (1500) ευρώ στην κάθε μία για κάθε παράβαση της παρούσας απόφασης.
Διατάσσει την αναλυτική απογραφή των προαναφερομένων 14 τόμων της εγκυκλοπαίδειας, που βρίσκονται στα χέρια των καθ’ών, περιλαμβανομένης και της φωτογράφησης τους.
Υποχρεώνει τον αιτούντα να ασκήσει την αγωγή για την κυρία υπόθεση εντός προθεσμίας τριάντα (30) ημερών από τη δημοσίευση της παρούσας και
Καταδικάζει τις καθ’ών στη δικαστική δαπάνη του αιτούντος, την οποία ορίζει στο ποσό των διακοσίων πενήντα  (250) ευρώ.