Νόμιμη η σώρευση ανακοπής κατά της διαταγής πληρωμής και ανακοπής κατά της επιταγής προς πληρωμή – Αναστολή μέχρι τελεσιδικίας της ανακοπής δίδεται μόνο από το Δικαστήριο που δικάζει την ανακοπή αν του υποβληθεί αίτημα – Εξάμηνη προθεσμία παραγραφής άρθρ. 52 ν. 5960/33 (επιταγές) διακόπτεται από την επίδοση της Διαταγής Πληρωμής, όχι από την έκδοσή της – Έκδοση Διαταγής Πληρωμής πριν από την παρέλευση εξαμήνου αλλ’ επίδοσή της με επιταγή προς πληρωμή μετά το εξάμηνο – Βάσιμη η ένσταση παραγραφής ως προς τη σωρευομένη ανακοπή εκ του άρθρ. 933 Κ.Πολ.Δ. που πλήττει την εγκυρότητα της επιταγής προς πληρωμή.
*
Δικαστές: Δήμητρα Μουχίμογλου, Πρόεδρος Πρωτοδικών
Δικηγόροι του γραφείου μας: Κυριάκος Ε. Μακαρώνας, Αικατερίνη Μίχου
* * * * *
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
5800/2012
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Δήμητρα Μουχίμογλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στην Αθήνα, την 29.05.2012, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση:
Της αιτούσας: Της Εταιρείας Περιορισμένης Ευθύνης με την επωνυμία …… και τον διακριτικό τίτλο ……, που εδρεύει στην Αθήνα, οδός …… αρ. …… και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία, εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κυριάκο Μακαρώνα.
Του καθ’ ου η αίτηση: ……, κατοίκου …… Αττικής, οδός …… αρ. …… ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αθανάσιο Παπαδημητρίου.
Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 21.02.2012 αίτησή της που κατατέθηκε στη Γραμματεία του δικαστηρίου και έλαβε αύξοντα αριθμό κατάθεσης δικογράφου 34850/3541/2012 και προσδιορίστηκε για την παραπάνω δικάσιμο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την φερόμενη προς κρίσιν αίτησή της, η αιτούσα, επικαλούμενη επικείμενο κίνδυνο, ζητεί να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτελέσεως η οποία επισπεύδεται εις βάρος της, δυνάμει της υπ’ αριθμόν 29684/2011 Διαταγής Πληρωμής του Δικαστή του Πρωτοδικείου Αθηνών και της από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, που έχει τεθεί κάτω από το αντίγραφο του πρώτου εκτελεστού απογράφου της άνω διαταγής πληρωμής, μέχρις ότου εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της από 21.02.2012 ανακοπής, την οποία έχει ασκήσει νομοτύπως και εμπροθέσμως κατά της διαταγής πληρωμής και της επιταγής προς πληρωμή, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 632 παρ. 1 και 933 του Κ.Πολ.Δ., για τους λόγους που αναφέρει στην ανακοπή της.
Η αίτηση, αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (αρθρ. 686 επ. Κ.Πολ.Δ.) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 632 παρ. 2 και 938 Κ.Πολ.Δ., εφόσον στην από 21.02.2012 ανακοπή σωρεύεται τόσο ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής, όσο και ανακοπή κατά της επιταγής προς πληρωμή. Ειδικότερα όμως, ως προς την σωρευόμενη ανακοπή κατά της επιταγής προς πληρωμή, η αιτούμενη αναστολή είναι νόμιμη μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανακοπής της αιτούσας και όχι μέχρι την τελεσιδικία της απόφασης, όπως ζητά αυτή, καθόσον, κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 938 παρ. 4 εδ. α΄ του Κ.Πολ.Δ., η αναστολή χορηγείται μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανακοπής και όχι μέχρι την τελεσιδικία της απόφασης αυτής. Τέτοια αναστολή, μέχρι την τελεσιδικία δηλαδή της απόφασης, μόνον από το Δικαστήριο που δικάζει την ανακοπή μπορεί να δοθεί, εφόσον υποβληθεί κατά τη συζήτησή της σχετικό αίτημα και με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4 εδ. β΄ του παραπάνω άρθρου (βλπ. Εφ.Θεσ. 64/91 Ελλ.Δ/νη 34.1363, Εφ.Αθ. 2475/90 Ελλ.Δ/νη 33.613, Εφ.Θεσ. 2333/89 Αρμ. 1989.900). Επίσης μη νόμιμο είναι και το αίτημα της αιτούσας για καταδίκη του καθ’ ου στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων, καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων, επί αιτήσεως χορήγησης αναστολής εκτέλεσης επιδικάζονται πάντοτε σε βάρος του αιτούντος τα δικαστικά έξοδα του καθού. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Η εξάμηνη προθεσμία παραγραφής του άρθρου 52 ν. 5960/33 «περί επιταγής», υπόκειται σε αναστολή και σε διακοπή για τους προβλεπόμενους στα άρθρα 255 έως 270 του Α.Κ. λόγους. Αναφορικά με τη διακοπή της παραγραφής, ορίζεται στο άρθρο 261 εδ. 1 Α.Κ., που προβλέπει έναν εκ των λόγων διακοπής της παραγραφής, «την παραγραφή διακόπτει η έγερση της αγωγής». Η αίτηση όμως για έκδοση διαταγής πληρωμής καθώς και η έκδοση της διαταγής πληρωμής δεν διακόπτουν την παραγραφή, παρά μόνο η επίδοση της εκδοθείσης διαταγής πληρωμής (Α.Π. 831/2000 Ελλ.Δ/νη 42. 106).
Με τον πρώτο λόγο της ανωτέρω ασκηθείσας ανακοπής, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι η ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής και η παρά πόδας αυτής επιταγή προς πληρωμή πρέπει να ακυρωθεί, διότι η αξίωση του καθ’ ου η ανακοπή έχει υποπέσει στην εξάμηνη παραγραφή που ορίζει το άρθρο 52 ν. 5960/1933 «περί επιταγής», σύμφωνα με το οποίο, η αγωγή του κομιστή της επιταγής κατά των οπισθογράφων, κατά του εκδότη και κατά των άλλων υποχρέων, παραγράφεται μετά έξι μήνες από της λήξεως της προθεσμίας προς εμφάνιση. Ο ισχυρισμός αυτός της ανακόπτουσας είναι νόμιμος, στηριζόμενος στις διατάξεις της ανωτέρω σκέψης και πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Από το προσκομιζόμενο σε ακριβές φωτοτυπικό αντίγραφο σώμα της υπ’ αριθ. 20169803-0 επιταγής της Τράπεζας EFG Eurobank Εργασίας Α.Ε. που εξέδωσε η αιτούσα – ανακόπτουσα στην Αθήνα την 30.07.2011, ποσού 40.000 €, βάσει της οποίας εκδόθηκε η πληττόμενη υπ’ αριθ. 29684/2011 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, προκύπτει ότι αυτή (επιταγή) εξεδόθη ως προελέχθη, την 30.07.2011 και η οκταήμερος προθεσμία εμφάνισης της επιταγής προς πληρωμή έληγε την 07.08.2011, η δε εξάμηνη προθεσμία παραγραφής της ενσωματωμένης σε αυτήν αξίωσης, έληγε την 07.02.2012. Προ της παρέλευσης της εξάμηνης αυτής προθεσμίας, δυνάμει της από 01.12.2011 αίτησης του καθ’ ου, ……, εκδόθηκε και δημοσιεύθηκε την 19.12.2011 η πληττόμενη διαταγή πληρωμής. Όμως, το αντίγραφο της ανακοπτομένης διαταγής πληρωμής εξ απογράφου πρώτου εκτελεστού, μετά της παρά πόδας αυτού από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, κοινοποιήθηκε στην αιτούσα – ανακόπτουσα για πρώτη φορά την 17.02.2012, ήτοι μετά την παρέλευση της εξάμηνης προθεσμίας παραγραφής της εκ της επιταγής αξίωσης. Εν όψει των ανωτέρω, εφόσον κατά τον χρόνο έκδοσης της επίδικης διαταγής πληρωμής (19.12.2011) δεν είχε συμπληρωθεί ακόμη η προθεσμία παραγραφής, ο ανωτέρω λόγος, όσον αφορά την εγκυρότητα της ανακοπτομένης διαταγής πληρωμής είναι ουσία αβάσιμος, καθόσον κρίσιμος χρόνος για το έγκυρο της διαταγής πληρωμής ως προς τις ενστάσεις με τις οποίες αμφισβητείται η απαίτηση του αιτούντος την διαταγή πληρωμής κατά του καθ’ ου, είναι εκείνος της εκδόσεως της διαταγής πληρωμής και όχι της επίδοσής της. Ο ίδιος όμως αυτός λόγος, ως προς την σωρευόμενη ανακοπή του άρθρου 933 Κ.Πολ.Δ., που πλήττει την εγκυρότητα της από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, ως διαδικαστικής πράξης της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης που συνεπάγεται δικονομικές και ουσιαστικές συνέπειες, είναι ουσία βάσιμος, καθόσον κατά τον χρόνο επίδοσης του αντιγράφου της ανακοπτομένης διαταγής πληρωμής εξ απογράφου πρώτου εκτελεστού, μετά της παρά πόδας αυτού από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, για πρώτη φορά την 17.02.2012, είχε παρέλθει η εξάμηνη προθεσμία παραγραφής της εκ της επιταγής αξίωσης (παραγραφή εν επιδικία). Εξάλλου, τα επιγενόμενα της έκδοσης της διαταγής πληρωμής περιστατικά, όπως η εξόφληση, η παραγραφή εν επιδικία κ.λ.π., ως οψιγενείς ισχυρισμοί, μόνο κατά τη δίκη της εισάγουσας αντιρρήσεις περί την εκτέλεση ανακοπής του άρθρου 933 Κ.Πολ.Δ. είναι δυνατόν να προταθούν. Συνεπώς, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι θα ευδοκιμήσει ο ανωτέρω λόγος της σωρευομένης ανακοπής του άρθρου 933 Κ.Πολ.Δ., παρελκομένης της εξετάσεως των λοιπών λόγων της. Επίσης πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη σε περίπτωση προόδου της ήδη αρξαμένης σε βάρος της αναγκαστικής εκτέλεσης και για το λόγο αυτό η ένδικη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να επιβληθούν σε βάρος της τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου (άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, που επισπεύδεται σε βάρος της αιτούσας δυνάμει της υπ’ αριθμόν 29684/2011 Διαταγής Πληρωμής του Δικαστή του Πρωτοδικείου Αθηνών και της από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, που έχει τεθεί κάτω από το αντίγραφο του πρώτου εκτελεστού απογράφου αυτής, μέχρις ότου εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 21.02.2012 (αρ. καταθ. 34687/161/2012) ανακοπής της αιτούσας και με τον όρο να συζητηθεί η ανακοπή κατά την ορισθείσα δικάσιμο (16.01.2013).
* * * * *
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ
5803/2012
ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Αποτελούμενο από τη Δικαστή Δήμητρα Μουχίμογλου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε ο Πρόεδρος του Τριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Πρωτοδικείου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του στην Αθήνα, την 29.05.2012, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέα, για να δικάσει την υπόθεση:
Της αιτούσας: ……, κατοίκου …… Αττικής, οδός …… αρ. ……, η οποία εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Κυριάκο Μακαρώνα.
Του καθ’ ου η αίτηση: ……, κατοίκου Αθηνών, οδός …… αρ. …… ο οποίος εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο του Δικαστηρίου από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του Αθανάσιο Παπαδημητρίου.
Η αιτούσα ζητεί να γίνει δεκτή η από 21.02.2012 αίτησή της που κατατέθηκε στη Γραμματεία του δικαστηρίου και έλαβε αύξοντα αριθμό κατάθεσης δικογράφου 34829/3536/2012 και προσδιορίστηκε για την παραπάνω δικάσιμο.
Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν αυτοί δεκτοί.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Με την φερόμενη προς κρίσιν αίτησή της, η αιτούσα, επικαλούμενη επικείμενο κίνδυνο, ζητεί να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης η οποία επισπεύδεται εις βάρος της, δυνάμει της υπ’ αριθμόν 29685/2011 Διαταγής Πληρωμής του Δικαστή του Πρωτοδικείου Αθηνών και της από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, που έχει τεθεί κάτω από το αντίγραφο του πρώτου εκτελεστού απογράφου της άνω διαταγής πληρωμής, μέχρις ότου εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση επί της από 21.02.2012 ανακοπής, την οποία έχει ασκήσει νομοτύπως και εμπροθέσμως κατά της διαταγής πληρωμής και της επιταγής προς πληρωμή, σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 632 παρ. 1 και 933 του Κ.Πολ.Δ., για τους λόγους που αναφέρει στην ανακοπή της.
Η αίτηση, αρμοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρ. 686 επ. Κ.Πολ.Δ.) και είναι νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 632 παρ. 2 και 938 Κ.Πολ.Δ., εφόσον στην από 21.02.2012 ανακοπή σωρεύεται τόσο ανακοπή κατά της διαταγής πληρωμής, όσο και ανακοπή κατά της επιταγής προς πληρωμή. Ειδικότερα όμως, ως προς την σωρευόμενη ανακοπή κατά της επιταγής προς πληρωμή, η αιτούμενη αναστολή είναι νόμιμη μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανακοπής της αιτούσας και όχι μέχρι την τελεσιδικία της απόφασης, όπως ζητά αυτή, καθόσον, κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 938 παρ. 4 εδ. α΄ του Κ.Πολ.Δ., η αναστολή χορηγείται μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της ανακοπής και όχι μέχρι την τελεσιδικία της απόφασης αυτής. Τέτοια αναστολή, μέχρι την τελεσιδικία δηλαδή της απόφασης, μόνον από το Δικαστήριο που δικάζει την ανακοπή μπορεί να δοθεί, εφόσον υποβληθεί κατά τη συζήτηση της σχετικό αίτημα και με τις προϋποθέσεις της παραγράφου 4 εδ. β΄ του παραπάνω άρθρου (βλπ. Εφ.Θεσ. 64/91 Ελλ.Δ/νη 34.1363, Εφ.Αθ. 2475/90 Ελλ.Δ/νη 33.613, Εφ.Θεσ. 2333/89 Αρμ. 1989.900). Επίσης μη νόμιμο είναι και το αίτημα της αιτούσας για καταδίκη του καθ’ ου στην πληρωμή των δικαστικών της εξόδων, καθόσον, σύμφωνα με το άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων, επί αιτήσεως χορήγησης αναστολής εκτέλεσης επιδικάζονται πάντοτε σε βάρος του αιτούντος τα δικαστικά έξοδα του καθού. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν.
Η εξάμηνη προθεσμία παραγραφής του άρθρου 52 ν. 5960/33 «περί επιταγής», υπόκειται σε αναστολή και σε διακοπή για τους προβλεπόμενους στα άρθρα 255 έως 270 του Α.Κ λόγους. Αναφορικά με τη διακοπή της παραγραφής, ορίζεται στο άρθρο 261 εδ. 1 Α.Κ., που προβλέπει έναν εκ των λόγων διακοπής της παραγραφής, «την παραγραφή διακόπτει η έγερση της αγωγής». Η αίτηση όμως για έκδοση διαταγής πληρωμής καθώς και η έκδοση της διαταγής πληρωμής δεν διακόπτουν την παραγραφή, παρά μόνο η επίδοση της εκδοθείσης διαταγής πληρωμής (Α.Π. 831/2000 Ελλ.Δ/νη 42.106).
Με τον πρώτο λόγο της ανωτέρω ασκηθείσας ανακοπής, η αιτούσα ισχυρίζεται ότι η ανακοπτομένη διαταγή πληρωμής και η παρά πόδας αυτής επιταγή προς πληρωμή πρέπει να ακυρωθεί, διότι η αξίωση του καθ’ ου η ανακοπή έχει υποπέσει στην εξάμηνη παραγραφή που ορίζει το άρθρο 52 ν. 5960/1933 «περί επιταγής», σύμφωνα με το οποίο, η αγωγή του κομιστή της επιταγής κατά των οπισθογράφων, κατά του εκδότη και κατά των άλλων υποχρέων, παραγράφεται μετά έξι μήνες από της λήξεως της προθεσμίας προς εμφάνιση. Ο ισχυρισμός αυτός της ανακόπτουσας είναι νόμιμος, στηριζόμενος στις διατάξεις της ανωτέρω σκέψης και πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω κατ’ ουσίαν. Από το προσκομιζόμενο σε ακριβές φωτοτυπικό αντίγραφο σώμα της υπ’ αριθ. 37282938-4 επιταγής της Τράπεζας EFG Eurobank Εργασίας Α.Ε. που εξέδωσε η αιτούσα – ανακόπτουσα στην Αθήνα την 30.07.2011, ποσού 40.000 €, βάσει της οποίας εκδόθηκε η πληττόμενη υπ’ αριθ. 29685/2011 διαταγή πληρωμής του Δικαστή του Δικαστηρίου τούτου, προκύπτει ότι αυτή (επιταγή) εξεδόθη ως προελέχθη, την 30.07.2011 και η οκταήμερος προθεσμία εμφάνισης της επιταγής προς πληρωμή έληγε την 07.08.2011, η δε εξάμηνη προθεσμία παραγραφής της ενσωματωμένης σε αυτήν αξίωσης, έληγε την 07.02.2012. Προ της παρέλευσης της εξάμηνης αυτής προθεσμίας, δυνάμει της από 01.12.2011 αίτησης του καθ’ ου, ……, εκδόθηκε και δημοσιεύθηκε την 19.12.2011 η πληττόμενη διαταγή πληρωμής. Όμως, το αντίγραφο της ανακοπτομένης διαταγής πληρωμής εξ απογράφου πρώτου εκτελεστού, μετά της παρά πόδας αυτού από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, κοινοποιήθηκε στην αιτούσα – ανακόπτουσα για πρώτη φορά την 17.02.2012, ήτοι μετά την παρέλευση της εξάμηνης προθεσμίας παραγραφής της εκ της επιταγής αξίωσης. Εν όψει των ανωτέρω, εφόσον κατά τον χρόνο έκδοσης της επίδικης διαταγής πληρωμής (19.12.2011) δεν είχε συμπληρωθεί ακόμη η προθεσμία παραγραφής, ο ανωτέρω λόγος, όσον αφορά την εγκυρότητα της ανακοπτομένης διαταγής πληρωμής είναι ουσία αβάσιμος, καθόσον κρίσιμος χρόνος για το έγκυρο της διαταγής πληρωμής ως προς τις ενστάσεις με τις οποίες αμφισβητείται η απαίτηση του αιτούντος την διαταγή πληρωμής κατά του καθ’ ου, είναι εκείνη εκδόσεως της διαταγής πληρωμής και όχι της επίδοσής της. Ο ίδιος όμως αυτός λόγος, ως προς την σωρευόμενη ανακοπή του άρθρου 933 Κ.Πολ.Δ., που πλήττει την εγκυρότητα της από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, ως διαδικαστικής πράξης της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης που συνεπάγεται δικονομικές και ουσιαστικές συνέπειες, είναι ουσία βάσιμος, καθόσον κατά τον χρόνο επίδοσης του αντιγράφου της ανακοπτομένης διαταγής πληρωμής εξ απογράφου πρώτου εκτελεστού, μετά της παρά πόδας αυτού από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, για πρώτη φορά την 17.02.2012, είχε παρέλθει η εξάμηνη προθεσμία παραγραφής της εκ της επιταγής αξίωσης (παραγραφή εν επιδικία). Εξάλλου, τα επιγενόμενα της έκδοσης της διαταγής πληρωμής περιστατικά, όπως η εξόφληση, η παραγραφή εν επιδικία κ.λ.π., ως οψιγενείς ισχυρισμοί, μόνο κατά τη δίκη της εισάγουσας αντιρρήσεις περί την εκτέλεση ανακοπής του άρθρου 933 Κ.Πολ.Δ. είναι δυνατόν να προταθούν. Συνεπώς, το Δικαστήριο πιθανολογεί ότι θα ευδοκιμήσει ο ανωτέρω λόγος της σωρευομένης ανακοπής του άρθρου 933 Κ.Πολ.Δ., παρελκομένης της εξετάσεως των λοιπών λόγων της. Επίσης πιθανολογήθηκε ότι η αιτούσα θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη σε περίπτωση προόδου της ήδη αρξαμένης σε βάρος της αναγκαστικής εκτέλεσης και για το λόγο αυτό η ένδικη αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν και να επιβληθούν σε βάρος της τα δικαστικά έξοδα του καθ’ ου (άρθρο 178 παρ. 3 του Κώδικα Δικηγόρων).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.
ΑΝΑΣΤΕΛΛΕΙ τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης, που επισπεύδεται σε βάρος της αιτούσας δυνάμει της υπ’ αριθμόν 29685/2011 Διαταγής Πληρωμής του Δικαστή του Πρωτοδικείου Αθηνών και της από 14.02.2012 επιταγής προς πληρωμή, που έχει τεθεί κάτω από το αντίγραφο του πρώτου εκτελεστού απογράφου αυτής, μέχρις ότου εκδοθεί οριστική απόφαση επί της από 21.02.2012 (αριθ. καταθ. 34673/160/2012) ανακοπής της αιτούσας και με τον όρο να συζητηθεί η ανακοπή κατά την ορισθείσα δικάσιμο (16.01.2013).