Αρ.Απόφασης 499/2014

Δικαστής: 22° Τμ. Διοικητ. Πρωτοδ. Αθηνών Ο. Πατενά

Δικηγόρος του γραφείου: Π. Μαυραϊδή

*

Αίτηση αναστολής προόδου αναγκαστικής εκτελέσεως (κατασχέσεως) από το Ελληνικό Δημόσιο εις βάρος οφειλέτου του Δημοσίου Ισχυρισμός Δημοσίου ότι η χορήγηση αναστολής επάγεται απώλεια εσόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού απορρίπτεται ως αβάσιμος διότι το ποσόν της φερομένης οφειλής συνιστά αμφισβητούμενη διαφορά δεδομένου ότι έχει ασκηθεί και εκκρεμεί ανακοπή_ Βάσιμος ο ισχυρισμός του αιτούντος περί ανεπανόρθωτου βλάβης του αν προοδεύσει η αναγκαστική εκτέλεση_ αρθρ. 202 Κ. Διοικητ. Δικονομίας, ν. 3900/2010, ν. 4051/2012_ Δέχεται αίτηση αναστολής.

*

Επειδή στα άρθρα 217,288 Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999) ορίζονται τα εξής: «Ανακοπή χωρεί κατά κάθε πράξης που εκδίδεται στο πλαίσιο της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης και ιδίως κατά: α) της πράξης της ταμειακής βεβαίωσης του εσόδου, β) της κατασχετήριας έκθεσης, γ)… δ)… ε)…» (άρθρο 217 παρ.1), «Η προθεσμία άσκησης, καθώς και η άσκηση της ανακοπής δεν αναστέλλουν την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης, εξαιρουμένης…. Στις περιπτώσεις α΄ β’ και δ’ του άρθρου 217 και για όσο χρόνο εκκρεμεί η ανακοπή, μπορεί να υποβληθεί από τον ανακόπτοντα, αίτηση για την αναστολή της εκτέλεσης των προσβαλλόμενων πράξεων. 2 Καθ΄ ύλην και κατά τόπο αρμόδιο για την εκδίκαση της αίτησης της προηγούμενης παραγράφου, είναι το κατά το άρθρο 218 δικαστήριο, εφόσον σε αυτό εκκρεμεί η ανακοπή, το οποίο και εκδικάζει την αίτηση κατά τη διαδικασία των διατάξεων των άρθρων 200 έως και 209, οι οποίες εφαρμόζονται αναλόγως» (άρθρο 228). Εξάλλου στο άρθρο 202 του ανωτέρω Κώδικα, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 34 του ν.3900/2010 (ΦΕΚ Α’213 και η περίπτωση γ’ της παρ.3 προστέθηκε με την παρ.2 του άρθρου 12 ν.4051/2012 (ΦΕΚ Α’40), ότι: «1. Η αίτηση αναστολής γίνεται δεκτή μόνον εφόσον ο αιτών επικαλεσθεί και αποδείξει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα του προκαλέσει ανεπανόρθωτη βλάβη ή αν το δικαστήριο εκτιμά ότι το ένδικο βοήθημα είναι προδήλως βάσιμο. 2. Ειδικώς, επί φορολογικών, τελωνειακών και διαφορών με χρηματικό αντικείμενο το δικαστήριο διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της πράξης, κατά το μέρος που συνεπάγεται τη λήψη ενός ή περισσοτέρων αναγκαστικών μέτρων είσπραξης ή διοικητικών μέτρων για τον εξαναγκασμό ή τη διασφάλιση της είσπραξης της οφειλής, εφόσον ο αιτών αποδεικνύει ότι η βλάβη, την οποία επικαλείται, προέρχεται από τα μέτρα αυτά. 3. Σε κάθε περίπτωση, η αίτηση απορρίπτεται: α) εάν η προσφυγή είναι προδήλως απαράδεκτη ή αβάσιμη, ακόμη και αν η βλάβη του αιτούντος από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης είναι ανεπανόρθωτη, β) αν κατά τη στάθμιση της βλάβης του αιτούντος, των συμφερόντων τρίτων και του δημόσιου συμφέροντος, κρίνεται ότι οι αρνητικές συνέπειες από την αποδοχή θα είναι σοβαρότερες από την ωφέλεια του αιτούντος, γ) Αν η δήλωση που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 203 έχει ουσιώδεις παραλείψεις ή ανακρίβειες. 4. Η χορήγηση αναστολής αποκλείεται κατά το μέρος που η προσβαλλόμενη πράξη έχει ήδη εκτελεστεί».

3. Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Με την προσβαλλόμενη 2762/10.12.2013 έκθεσηαναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών Ιωάννη Τσαπάρα, κατασχέθηκε αναγκαστικά, σε εκτέλεση της 33595/307/2012 έγγραφης παραγγελίας της Προϊσταμένης της Δ.Ο.Υ. Α’ Αθηνών, ένα οικόπεδο, στην δημοτική ενότητα Κηφισιάς επί του οποίου έχει κτισθεί νέα διώροφη κατοικία με υπόγειο, επιφάνειας 129,20 τ.μ., που περιλαμβάνει δύο θέσεις στάθμευσης αυτοκινήτων και τέσσερις χώρους αποθηκών, ισόγειο, επιφάνειας 118,95 τ.μ., που περιλαμβάνει είσοδο, χωλ, σαλόνι, κουζίνα, wc, δωμάτιο-σαλόνι, κουζίνα, wc και την κλίμακα επικοινωνίας με το υπόγειο και τον πρώτο όροφο, πρώτο (Α ) πάνω από το ισόγειο όροφο, επιφάνειας 81,90 τ.μ. που περιλαμβάνει κλίμακα επικοινωνίας με το ισόγειο, τρείς κοιτώνες, δύο λουτρά, λινοθήκη, αποθήκη διάδρομο και ένα ημιυπαίθριο χώρο και σκεπή, η αξία του οποίου εκτιμήθηκε στο συνολικό ποσό των 400.000 ευρώ. Η εν λόγω αναγκαστική κατάσχεση επί του ανωτέρω ακινήτου επιβλήθηκε στον αιτούντα, ως διαχειριστή εταιρίας για ληξιπρόθεσμες οφειλές της ως άνω εταιρίας προς το καθ’ ου Ελληνικό Δημόσιο, προερχόμενες από εισόδημα και πρόστιμο Κ.Β.Σ. συνολικού ύψους 58.861,36 ευρώ (βλ. σχ. τον συνημμένο πίνακα χρεών). Ήδη, με την κρινόμενη αίτηση αναστολής, κατά την κατάθεση της οποίας χορηγήθηκε, με την 83/20.1.2014 προσωρινή διαταγή του Προέδρου του Δικαστηρίου (Τμήμα Αναστολών), κατ’ άρθρο 204 παρ. 3 του Κ.Δ.Δ., όπως ισχύει, αναστολή εκτέλεσης της προβαλλόμενης πράξης, μέχρι την έκδοση απόφασης επί της αίτησης αναστολής (βλ. την 83/20.1.2014 προσωρινή διαταγή του Προέδρου του Δικαστηρίου), ο αιτών ζητά την αναστολή εκτέλεσης της προαναφερόμενης έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης, μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της από 7.1.2014 (αρ. κατάθεσης δικογράφου 533/2014) ανακοπής, προβάλλοντας αφενός ότι θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη σε περίπτωση άμεσης εκτέλεσής της και αφετέρου ότι η ασκηθείσα ανακοπή είναι προδήλως βάσιμη. Ειδικότερα, ισχυρίζεται ότι το ως άνω αναγκαστικώς κατασχεθέν ακίνητο, είναι το μοναδικό γι’ αυτόν προσοδοφόρο ακίνητο, καθόσον καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες αυτού και των δύο ανήλικων τέκνων του. Τα δε αγροτεμάχια που διαθέτει στο Μεσοχώρι Ευβοίας και στο Κρανίδι, είναι απρόσοδα και ασήμαντης συναλλακτικής αξίας, ενώ τα ακίνητα στο Μεσοχώρι Ευβοίας είναι υποθηκευμένα στην ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ και ήδη ALFA BANK. Προς απόδειξη δε των ισχυρισμών του αυτών, προσκομίζει, μεταξύ άλλων, την δήλωση φορολογίας εισοδήματος 2013, καθώς και την συνημμένη στην κρινόμενη αίτηση δήλωση περιουσιακής κατάστασης, από τις οποίες προκύπτει ότι η κύρια κατοικία του αιτούντος είναι το κατασχεθέν ακίνητο στην Κηφισιά, ότι αυτός έχει δύο ανήλικα τέκνα, καθώς και ότι αυτός διαθέτει τέσσερα ακίνητα στο Μεσοχώρι Ευβοίας, εκτιμώμενης αγοραίας αξίας 8.000 ευρώ, 16.000 ευρώ, 8.000 ευρώ και 16.000 ευρώ αντίστοιχα, και τρία αγροτεμάχια στο Μεσοχώρι Ευβοίας και στο Κρανίδι Αργολίδας εκτιμώμενης αγοραίας αξίας 6.000 ευρώ, 5.000 ευρώ και 9.000 ευρώ αντίστοιχα. Επίσης, προσκομίζει τα εκκαθαριστικά σημειώματα οικονομικών ετών 2013 και 2012, από τα οποία προκύπτει ότι το συνολικό δηλωθέν εισόδημα του αιτούντος ανέρχεται στα 33.346,19 ευρώ και 24.068,20 ευρώ, αντίστοιχα.

4. Επειδή, το καθού Ελληνικό Δημόσιο με την σχετική έκθεση των απόψεων του υποστηρίζει ότι, στην προκείμενη περίπτωση, συντρέχει λόγος δημοσίου συμφέροντος, που αποκλείει τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής, ο οποίος συνίσταται στην αποτροπή της απώλειας εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού, με επακόλουθο την υστέρηση των απαραίτητων δημόσιων εσόδων για την εκπλήρωση από την Διοίκηση των κρατικών σκοπών και συνακόλουθα τη δυσχέρανση της εκτέλεσης του κρατικού προϋπολογισμού. Όμως, ο ισχυρισμός του αυτός πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, καθόσον το συγκεκριμένο ποσό συνιστά αμφισβητούμενη διαφορά (ενόψει του ότι έχει ασκηθεί και εκκρεμεί ανακοπή), η τυχόν δε μη είσπραξη του δεν εμποδίζει την εκτέλεση του κρατικού προϋπολογισμού. Επίσης, υποστηρίζει ότι το συνολικό δηλωθέν εισόδημα του αιτούντος κατά το οικονομικό έτος 2010 ανήλθε στο ποσό των 16.736,57 ευρώ, το οικονομικό έτος 2011 στο ποσό των 37.735,97 ευρώ, το οικονομικό έτος 2012 στο ποσό των 24.068,20 ευρώ και το οικονομικό έτος 2013 στο ποσό των 33.346,19 ευρώ, εισοδήματα αρκετά υψηλά ώστε να μπορεί να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του προς το Ελληνικό Δημόσιο. Εξάλλου, αυτός τυγχάνει αποκλειστικός κύριος έξι οικοπέδων μετά κτισμάτων στο Μεσοχώρι Ευβοίας και ενός οικοπέδου στο Κρανίδι Αργολίδος.

1. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω πραγματικών περιστατικών και των προσκομισθέντων αποδεικτικών στοιχείων, το Δικαστήριο λαμβάνοντας υπόψη αφενός μεν το ύψος του ποσού, το οποίο καλείται ο αιτών να καταβάλει, αφετέρου δε ότι τα ως άνω εισοδήματά του, τα οποία δεν είναι ιδιαίτερα υψηλά σε σχέση με τις βιοτικές του ανάγκες, δεδομένου ότι έχει δύο ανήλικα τέκνα, ότι τα ακίνητα τα οποία αυτός διαθέτει είναι μικρής αξίας και βρίσκονται εκτός Αττικής, όπου αυτός κατοικεί και δραστηριοποιείται επαγγελματικά, καθώς και ότι το κατασχεθέν ακίνητο καλύπτει τις στεγαστικές του ανάγκες, κρίνει ότι από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης διοικητικής εκτέλεσης ο αιτών θα υποστεί βλάβη μη δυνάμενη να επανορθωθεί σε περίπτωση ευδοκίμησης της ασκηθείσας ανακοπής κατά αυτής και, συνεπώς, συντρέχει περίπτωση χορήγησης της αιτούμενης αναστολής.

6.  Επειδή, μετά από αυτά, πρέπει να γίνει δεκτή η αίτηση αναστολής, να ανασταλεί η εκτέλεση της προσβαλλόμενης με την ανακοπή πράξης να απαλλαγεί όμως, κατ’ εκτίμηση των προαναφερομένων περιστάσεων, το καθ’ ου Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας) και να αποδοθεί στον αιτούντα το παράβολο, που κατέβαλε (άρθρο 277 παρ. 9 του ίδιου Κώδικα).